Sa dyip na pa-Monumento
ngiting-ngiti ang batang lalaking may
hawak na regalo
“Sana, araw-araw Pasko!”
May napasimangot, may napangiting pasahero.
Napaisip ako, paano nga kaya
kung Pasko araw-araw, literal?
Malamang, mauubusan ito ng kahulugan
o kung manatili man
di na matitimbang ang yaman
ng mga kapitalista, ng mga gahaman.
Umusad ang mga sasakyan, napakabagal.
May mga gusgusing batang nangangaroling
sa naipit na mga kotse
na inaabutan ng ilang barya, o kaya
pinagsasarhan ng bintana.
Napatingin ako sa bata
binubuksan na niya ang regalo.
“’Wag sanang matupad ang hiling mo.”
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento