Bus na Pa-Sta. Cruz

Papunta ako noong Pi Yu Pi

para kumuha uli ng Ti O Ar

kaya gaya ng inaasahan, tinumbok ko na naman

rutang apat na taon kong dinaanan.

Pangalawang sinakyan ko, bus na pa-Sta. Cruz

na wala pa rin palang ipinag-iba

nagmamabagal pa rin sa En Leks

‘pagkat naniningil pa ang konduktor

ngunit sumisigida nang banat

pagsapit sa Balintawak.

Sa Mayon, madalas kaming napatatagilid

at nagigising ang naiidlip
nauumpog sa upuan ang nagti-text

sa parang hanging tulin ng bus

at may ilang, di mapipigilang mapatili

mapa-‘Susmaryosep, magalit

at masigawan ang tsuper at konduktor.

Nagugulat ang mga nalalampasan

napapahawak nang mahigpit sa upuan

ang mga baguhan

habang kampante lang sa puwesto, matagal nang mga suki.

Pagkahinto ng bus

isang mag-inang nagmamadaling bumaba

at nakita kong parehas nakasimangot
ang kanilang mukha.

Naala’la ko tuloy, dating balita sa telebisyon

isang bus sa Sta. Cruz

papasok na lang sa Malinta Exit

tumagilid pa sa Royal Mall.

Pinakinggan ko mula noon

usap-usapan, ng mga konduktor, ng mga tsuper

pati nagtitinda ng mani at tubig.

At tumatak sa akin ang sabi ng isang konduktor.

“Ano kung tumagilid tayo sa bilis ng pagpapatakbo

aba, pag hindi tayo nagmatulin

buong pamilya natin ang tatagilid.”