Handog ni Delilah

At habang pinaiinin mo, kanin

sa kalderong makutim sa uling

inaayos mo

kanyang babaunin.

At habang inaayos niya

iyong babaunin

iniisip niya

kung kanino didelihensiya

ng kanilang ipanghahapunan.

At habang iniisip mo

kung kanino didelihensiya

ng ipanghahapunan

umaawit ka

gaya ng ginagawa mo

sa bawat gabi, tanghali, hapon, umaga.

"Why, why, Delilah,"

at sinabayan mo pa nga ng kembot

ng konting kumpas ng kamay.

At habang umaawit siya

nakararamdam ka

ng pagkakulili ng tenga

sa iyak

ng nagugutom niyong anak.
Kaya nang maiayos na'ng lahat
binilisan mo, paglabas
sa inuupahan niyong bahay.

At pagkalabas niya

nang malayo-layo na siya

inihinto mo'ng pag-awit ng Delilah

at nagkukumahog
pumasok ka sa kubeta

at doon ka umiyak nang umiyak.