Pag Wala Ka Nang Maisulat na Tula

Ikaw, ikaw na tinatawag na "makata"

nagpapagalaw, nagbibigay buhay sa mga salita

humahabi ng diwa, lumililok ng itsura

nagpapakumpas sa mga kamay, nagpapahakbang sa mga paa

tao ka lang, marunong mapagod

kaya gaya ng dagat, ng lupa, ng ulan

nakararamdam ka rin ng kakapusan

krisis sa kakayahan, sa talim ng pag-iisip

krisis sa banghay.

At gaya ng tinatawag na "manlilikha"
ikaw na tinatawag na "makata"
ay haharapin ang krisis
kaya maglalakbay ka
hahanap ng tema
sa ilalim ng mga tulay, sa mga kalsada
sa mga kuwarto, sa langit, sa mga pangarap
sa mga karanasan, sa mata ng mahihirap
sa imahinasyon, sa ilalim at ibabaw ng papag.

Ngunit ikaw, ikaw na tinatawag na "makata"

'wag kang susulat ng mga tulang
ang paksa

rebolusyon sa hasyenda

ng amoy-gilik na mga magsasaka

gapang ng mga hiyaw at protesta sa Mendiola

o mukha ng kinakalawang na sistema

huwag, huwag, 'wag mong isusulat ang mga ito

pag wala ka nang

maisulat na tula.

Oo, ganoon na nga

pag wala ka nang maisulat na tula

'wag mong isusulat

kalagayan

ng amoy-usok na mga tsuper

malungkot na mga mata

ng mga tindera ng nail cutter
sa mga bus stop at foot bridge
o awitan sa ulan

ng mga pulubi sa lansangan.

Pag wala ka nang maisulat na tula
ikaw na tinatawag na "makata"
'wag mong hahalukayin
sa iyong imahinasyon
sa iyong mga napanuod, nabasa
itsura, hirap, emosyon
ng mga magsasaka sa hasyenda
upang mapabilang
sa ilang humihingi ng katarungan
'wag mong pipiliting lilukin sa iyong isip
maruming palad ng manggagawa
o itsura ng kanilang pinggan
bago at pagkatapos mananghalian
huwag, huwag.

'Wag kang mangangahas, maglalakas-loob

isalin sa papel

ganoong mga paksa

pag wala ka nang maisulat na tula
huwag

kung ayaw mong

hindi na matawag na "manunulat"

ng sarili mong lapis at papel.