Napuyat
ka sa pagpu-program
pakikipagtitigan
sa mga mukha
ng
kuwaderno at libro
para
sa naghilerang long quiz;
nabulaga
ang nakasanayan ng katawan
nang
magsulputan ang mga make-up class
pagkalipas
ng
nagngangalit na mga ulan.
Ang
mga ito, marahil
ang
paghihinalaang salarin
ng
guro mo’t mga kaklase
kung
bakit
malungkot
ang iyong mga titig
namamaga
ang mga mata
sunud-sunod
ang mga hikab
di
dalisay ang mga ngiti.
Marahil,
magugulat sila
nang
labis
kung
mababatid
na
ngayon ang huling gabing
kapiling
ninyo ang iyong ama
at
kailangang-kailangan nang
mapaniwalaan
ang
pagkawala niya
sa
inyong tahanan.
Sa
mga gaya ko
na
pinagkatiwalaan mo
ng
iyong kuwento
ng
kuwento ng katatagan mo
marahil,
makakasama ka
sa
mga paghuhugutan namin
ng
tatag
sa
sandaling mamaalam
ang
isa
sa
aming mga minamahal.
*para sa isa kong estudyante
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento