Maiksi lang daw ang buhay ng tao
at
sandamakmak ang masarap na libro
kaya
sa edad niyang dalawampu’t apat
libo
na ang nakain niyang aklat.
Almusal
niya ang tula’t kasaysayan
pananghalian
ang nobela’t sanaysay
hapunan
ang utak nina Mao, Steinbeck, Joyce, Gorky
Hemingway,
Twain, Shaw, Bukowski
panghimagas ang kina Ordoñez,
Abueg, Reyes, Bautista
meriyenda
ang kina Lawrence, Gorky, Bolaño, Neruda.
Lagi siyang
nagku-quote ng lasa
kung may
kadebate sa mesa
sasabihin
halimbawa
ang nasa
lutong “Origin of the Family” ni Engels
o
ang nakasahog sa “Das Kapital” ni Marx
ang
nasa recipe ni Churchill na “History of English Speaking People”
o
kaya’y ilang panghimagas ni Abraham Lincoln.
Walang
katwiran sa kanya ang anumang paliwanag
na
hindi galing sa pinggan ng aklat.
Hanggang
isang araw
may
nakasalungat siya sa mesa
mabibilang
lang ang nakaing aklat
hindi
katakawan.
Nag-quote
siya ng maraming lasa
may
galing sa Ho Chi Minh at Stalin
may
galing sa Santayana at Lenin.
Nalukot
ang noo ng kaharap sa mesa
dumampot
ng kutsara
saka
tinuran, “Ang dami mong binanggit na lasa,
wala
ka namang naluto ni isa.
‘Buti
pa’ko, kahit gagani-ganire
nakagawa
ng sarili kong putahe.”
‘Yon lang
ang sinabi nito
at
hanggang ngayon
hindi
siya makatulog nang maayos.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento