Iba sa kadalasan, naupo
ka agad
at doon pa sa iniibig
mong lugar—
sa tabing-bintana ng
bus.
Nagalak ka sa gayak ng
siyudad
kaya’t ninamnam mo ang
lahat:
ang di
kapani-paniwalang dalang
ng mga tao’t sasakyan,
ang kawalang
pagmamadali ng mga hakbang,
ang mahinhing pagtawid
sa hangin
ng mga busina,
ang salimuot ng
buhol-buhol na mga usok,
ang payapang pag-ikot
ng mga gulong,
ang pag-asam ng mga gusaling
malampasan ang mga ulap,
ang umagang walang
agam-agam.
Ninamnam mo ang lahat,
tulad ng pusa, sa
kanyang paghihikab
at pag-iinat,
tulad ng paglasap sa
tamis, init
pait ng kape
sa mga hatinggabi ng
pagmumuni.
Ninamnam mo ang lahat,
nilasap ng mga pandama,
ng kaluluwa,
nang mapaghugutan ng
lakas
at tatag.
Paghahanda sa hanggang
gabing
tunggalian.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento