Papasok
kang masigla.
May
mga mata, tainga.
May
puso, may kaluluwa.
Papasok
kang
buhay
na buhay ang pandama.
Papasok
ka sa kumpanya
na
ikaw
ang
ikaw.
Indibidwal
na nakauunawa,
alam
ang mga dapat
ang
mga kailangan.
Ang
para sa lipunan.
Tatabunan
ka ng mga gawain
sa
pinapasukan,
sasakalin
ng
malalabong patakaran,
bibingihin
ng
makasariling mga angal.
Mawawala
ka ng panahong
magsuri,
magtanong.
At
dahan-dahan kang mauupos.
Patuloy
kang magpapanhik-
panaog.
Panhik,
panaog.
Panhik,
panaog.
Panaog.
Panaog.
Panaog.
Panaog.
Sa
mekanikal mong pagbangon,
isang
umaga,
malalaglag
ang iyong mga tainga,
gugulong
ang iyong mga mata.
Magtatago
sa unan
ang
iyong kaluluwa.
9/29/16
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento