Bagahe

Iba ang mga bagahe ng ating dibdib.

Hindi naisasalansan,

hindi madaling unawain.

Sa mahaba at payapang paglalakbay

tungo sa kinalakhang lalawigan,

hindi natin sila inilalagay

sa compartment ng bus,

ipinagkakatiwala sa konduktor

o sa maalikabok na lagayan

sa ulunan ng mga upuan.

Hindi natin sila iwinawalay sa atin,

hindi lang dahil hindi maaari,

kundi dahil nais natin silang kilalanin,

unawain, kaibiganin.

Saka natin isa-isang kukunin sa ating dibdib,

dadamhin ang kanilang bigat,

kikilatisin ang mga laman

saka tatanungin ang sarili.

Kailan at saan kita nakuha?

Papaano ko kayo naipon?

Kailangan ko pa ba ang iyong bigat?

At kung maging malinaw ang lahat,

Itatapon natin sa labas ang bagahe

o isisiksik

sa mga tagong sulok sa ating dibdib.