Parang
hindi ka naman
nawala
nagpaalam
lumisan.
‘Pagkat
naaamoy ko pa
ang
hininga ng sigarilyo
humahalo
sa tinig mo
tinig
na iyong-iyo.
Naririnig
ko pa
ang
malulusog mong ubo
at
masisiglang halakhak
wala
ni
dampi ng pagpapanggap.
Nakikita
ko pa
ang
kislap sa iyong mga mata
at
ang pag-ibig
sa
tahimik mong mga titig.
Parang
hindi ka naman
nawala
nagpaalam
lumisan.
Parang
nandito ka lamang
kapiling
namin
araw-araw.
Pumikit
ako
nakita
kita sa tumba-tumba
nakataas
ang paa
kakuwentuhan
kaming
buo
mong pamilya.
*para kay Tatay. Miss na miss ka na namin, lalo na ni Nanay.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento