Nagiging
bahagi tayo
ng
gabing tahimik,
gabing
tinalukbungan
ng
makapal na dilim
at
minamatyagan
ng
awit ng mga kuliglig o mga butiki.
Sa
gayong mga sandali,
kinakausap
ko ang aking sarili,
‘pagkat
madilim,
walang
nakasisilaw na liwanag,
nakikita
ko ang aking mga bahagi,
tahimik,
walang
nagdidiktang mga tinig,
naririnig
ko
ang
aking sarili.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento