Mahusay nang
nakasalansan sa trak
ang mga kasangkapan.
Itinali ng wire, nang
walang bumukas
malaglag
mabasag.
Gabi, at kailangang
magbaon
ng hapunan.
Para sa amin
at sa mga katulong sa
paglilipat.
Nakaayos na ang lahat,
natiyak nang walang
nalimutan.
Lalakad na ang trak.
Nakatanaw ang mga
kapitbahay.
May nakahalukipkip.
May kilik-kilik ang
anak.
May nangingilid ang
luha.
May kumakaway,
nagsasabing “Paalam.”
May nag-abot ng
lutong-ulam.
May nagpapabaon ng mga
bilin
payo at pasasalamat.
May nagbirong
“Huwag kakalimutang
sumulat.”
Subalit mayroon silang
pagkakahawig.
Tahimik
ang kanilang mga titig.
Hindi kinayang ikubli
ng dilim
ang ningning ng
pag-ibig.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento