Katapusan ng Marso, nagpunta ako sa Recto
bumili
ng libro.
Tag-init
na dapat
pero
napakalakas ng ulan
naawa
tuloy ako sa barker ng dyip
nuno
nang payat, yakap-yakap ang katawan
habang
sumisigaw at ginaw na ginaw.
Buwan
ng Nobyembre, pumunta ako sa Divisoria
bumili
ng simpleng pamporma.
Malamig
na dapat nito, pero damuho
pawis
na pawis ang kili-kili ko.
Lalo
pa akong naburyo
nang
makita ko si Manong
pasan
ang tatlong malalaking kahon
sinisigawan
ng maputlang Koreano.
Kalagitnaan
ng Mayo, nagpunta ako sa V. Mapa
bibili
ng gitara.
Bakit
kaya wala pang ulan?
Narinig
kong sabi ng batang-lansangan.
Sana
raw, bumuhos na ang ulan
nang
makagawa na sila ng mga tawirang bato
may
mapagkakitaan
at
hindi mapagbintangang sindikato.
Hunyo
na, dapat, panay na ang ulan
pero
laging nanlilisik ang araw.
Naisip
ko, ang klima, hindi dapat nagbabago
pero
nagkaganito
ngunit
ang kinakalawang na sistema
gaya pa rin nang dati…
damuho!
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento