Binubunot
ang iyong mga bagwis
o
pinoposasan ng masking tape,
para
sa paghilom ng mga sugat
sanay
ka na sa ipinagpipilitang tahanan.
Ibon
kang matayog ang lipad
ngunit
kakatwa ang makita kang
ilahas*
at
sapagkat malungkot marahil
sa
mga paris mo ang walang kapiling,
madali
kang nabibihag
ng
bilanggong mga kauri.
Inililigaw
ka sa malalayong lugar
pawawalan,
panunuoring pumaimbulog
magpaikut-ikot
habang
hinahanap ang tahanan
sa
utos ng umaalingangaw na mga palakpak.
Bigyang-galak
ang panginoong
pinagkakautangan.
Sa
kasalan, madalas kang kasangkapan
sagisag
ng sagradong mga bagay
bilanggo
sa hawla
sa
buong tagal ng paghahanda’t pagdiriwang.
Kaya’t
inip na inip kahit pa may kapiling.
Sa
gitna ng kasiyahan,
bigla
kang pawawalan.
Saka
lilipad nang kay tulin
pilit
tutuparin ang tungkuling magbalik.
At
samantalang masiglang
pumapayagpag
sa kalawakan,
sasambitin
ng makakamalas:
“Hayun!
Hayun ang ibong sagisag ng kalayaan!”
*nangangahulugang nabubuhay sa kadawagan at
mahirap alagaan
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento