Kadalasan,
ganito iyon.
Darating
nang biglaan
ang
Talinghaga.
Mabilis.
Walang
iginagalang na pagkakataon,
pook,
emosyon.
Maaaring
nasa kalagitnaan ako ng paliligo,
pagkakape,
pakikipag-agawan
sa sasakyan,
kuwentuhan,
pagdarasal.
Sa
nakapalibot sa aking trabaho,
itatabi
ko muna ito.
Mapapatungan
ng minamadaling grades,
inaasikasong
exam
o
lesson plan.
Hanggang
may dumating na naman,
at
malagay sa ibabaw.
Tataas
ang salansan
ng
kung anu-anong hindi nais
subalit
kailangang tapusin,
matatabunan
ang
Talinghaga.
Kaya
magmamadali ako,
magkukumahog.
Nang
mailigtas ito
at
hindi masayang.
Pagkaalis
na pagkaalis
ng
kung anu-anong nakadagan,
magugulat
ako,
matutulala.
Sapagkat
sahig na lamang
ang
masisilayan.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento