Hindi pinantay ni Crispin ang likod ng ginugupitan niya.
Tabingi. Pati ang patilya, mas mahaba ang sa kanan. Pero hindi niya ginawang masyadong
halata. ‘Yong mapapansin lang kung titingnang mabuti.
Gayon ang ginagawa niya sa kinabubuwisitan niyang mga
customer. Nang hindi na magsibalik.
Pero sa lahat ng kinabuwisitan niya, pinakakumukulo ang
dugo niya sa isang ito.
Darating ito nang unang Lunes ng umaga ng buwan, dadamputin
ang diyaryo, magbabasa nang nakataas ang isang paa. At magmumura nang
magmumura.
“’Tangina! Pati ba naman gender ni Piolo, ibabalita!”
Tapos, ipaliliwanag sa kung ano-anong teorya ang mga dahilan ng kahirapan.
Alas-nuwebe nang ikandado niya ang shop.
Nakita niya sa likod ng poste ng kuryente ang lalaki. Kumislap
ang labahang tangan ng kanang kamay.
