Nakabakod ang mga ulap
sa araw
at malamig ang halik ng
hangin
nang harapin niya ang
isang batyang tubig
at kusutin ang mga
damit na panlakad.
Hindi niya pinili
ang nakabantay ang araw
kahit handog niyon ay
bango
at pagkamatay ng mga
mikrobyo
‘pagkat banta iyon sa
pananatili ng kulay
ng pagkawala ng
pagiging gabi ng itim
ng pagiging payapa ng
bughaw
ng pagkamapang-akit ng
dilaw.
Pinili niya ang
pananatili ng kulay
kaysa sa sanghaya’t
kalinisan
at hindi na niya
gaanong ikinalulungkot
na inabot ng ulan sa sampayan
ang isa
sapagkat matagal na
niyang inunawa
ang paglalaba
parang buhay
batbat ng sakripisiyo’t
pagpapasya.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento